Η περιπετειώδης Kate περιλαμβάνει συνδέσμους θυγατρικών. Εάν κάνετε μια αγορά με αυτούς τους συνδέσμους, θα κάνω μια αποζημίωση χωρίς πρόσθετη δαπάνη σε εσάς. Ευχαριστώ!
Μοιραστείτε στο Twitter
Μοιραστείτε στο Facebook
Μοιραστείτε στο Pinterest
Μοιραστείτε το email
Αν πιστεύατε ότι η διέλευση των συνόρων μου από το Λάος στην Καμπότζη ήταν προβληματική, δεν είχε τίποτα στη διασταύρωση μου από το Λάος στο Βιετνάμ!
Το Βιετνάμ είναι μία από τις λίγες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας που χρειάζεται θεώρηση στην πρόοδο – δεν μπορείτε να το πάρετε στα σύνορα. Έτσι το αγόρασα από μια ταξιδιωτική εταιρεία στο Vang Vieng. Ένας πράκτορας ταξίδεψε στην πρεσβεία στο Vientiane καθώς και πήρε τη βίζα μου για $ 50.
Όταν πήρα το διαβατήριό μου πίσω, ήμουν ικανοποιημένος με ένα σοκ:
Η ημερομηνία έναρξης της Visa ήταν σωστή, ωστόσο η ημερομηνία λήξης ήταν το 1900!
Προφανώς, αυτό ήταν ένα σφάλμα εκ μέρους της πρεσβείας του Βιετνάμ στο Vientiane. Έτσι σκέφτηκα ότι θα αναγνώριζαν το λάθος τους στα σύνορα καθώς και με άφησαν.
Αγόρι, έκανα ποτέ λάθος.
Το ταξίδι με το λεωφορείο από το Vang Vieng στο Ανόι ήταν να πάρει περίπου 30 ώρες. Ενώ άκουσα πολλές προειδοποιήσεις σχετικά με αυτό το ταξίδι – πολλά με πάθος, από τον Ryan κατά την παύση της στιγμής – επέλεξα ότι δεν ήθελα να ξοδέψω επιπλέον χρήματα σε μια πτήση, καθώς και τουλάχιστον θα ήταν μια εμπειρία.
Το ταξίδι ξεκίνησε με μια καθυστέρηση 90 λεπτών, την οποία ξοδέψαμε στον καυτό ήλιο. Τρεις ώρες αργότερα, ήμασταν στο Vientiane. (Μια διασκεδαστική έκπληξη – ενώ μπαίνουμε σε ένα πριονιστήριο σε έναν τυχαίο δρόμο στο Vientiane, παραδοχή ποιος έτρεξα στο Nathan καθώς και στη Σόφια από όσο ταξιδεύουμε!)
Το ταξίδι ήταν ενδιαφέρον. Ο περιφερειακός τύπος κοιμήθηκε στους διαδρόμους. Τα βιετναμέζικα μουσικά βίντεο έπαιξαν ασταμάτητα. Αμέσως μετανιώσαμε ότι δεν έφερα πολύ περισσότερο φαγητό, έχοντας απλά ένα ρολό Oreos για να διαρκέσει τις 30+ ώρες, καθώς και να κυριαρχήσει όσο ο ύπνος.
Δώδεκα ώρες στο ταξίδι, εμφανίσαμε στα σύνορα. Μετά από τρεις μήνες ζεστασιάς καθώς και ηλιοφάνεια, ήταν η πρώτη μου γεύση από ψύχρα – κρύο, γκρίζο, βροχερό καιρό.
Κάναμε τη μέθοδο μας στη μετανάστευση του Λάος καθώς και τα διαβατήρια μας.
Τότε κλήθηκε προς τα εμπρός.
“Δεν θα σφραγίσετε”, είπε ο τύπος. “Αυτή η θεώρηση δεν είναι έγκυρη. Θα πρέπει να επιστρέψετε στο Vientiane. ”
Σχεδόν λιποθύμησα. “Η πρεσβεία του Βιετνάμ έκανε αυτό το σφάλμα. Καταλαβαίνετε, ναι; Η ημερομηνία έναρξης είναι σωστή! Ήταν το λάθος τους! ”
“Πηγαίνετε στην πλευρά του Βιετνάμ καθώς και να μιλήσετε μαζί τους. Ωστόσο, δεν μπορούμε να σας σφραγίσουμε. ”
Ήμουν σχεδόν σε δάκρυα. Καθώς οδηγήσαμε με το Beautiful Vientiane, είχα μετανιώσει ότι δεν κοστίζει κανένα είδος χρόνου στην πρωτεύουσα του Λάος. Αν η επιθυμία μου κατέληξε να είναι μια αυτο-εκπληρώνοντας προφητεία;
Έτρεξα τα 500 μέτρα στο γραφείο άφιξης του Βιετνάμ. Ήταν τόσο ομίχλη που δεν μπορούσα να δω πέρα από το καλύτερο μπροστά μου, καθώς και η βροχή ήταν μούσκεμα με το ολοκαίνουργιο Vang Vieng: στο κουκούλα των σωλήνων.
Κατά την άφιξη, εξήγησα την περίσταση στους φρουρούς των συνόρων. Εκτός από το γεγονός ότι ξεκίνησε το πιο επιβαρυντικό μέρος της δοκιμασίας: οι φρουροί θα έβλεπαν το διαβατήριό μου, το χαμόγελο, καθώς και αργά, αργά, αργά, περπατούν αργά ανάμεσα στα γραφεία, όλα χωρίς να αλληλεπιδρούν μαζί μου.
Ήταν βασανιστήρια.
Ικέτεψα. Υποστήριξα. Εκλαψα. Θα είχα γλιστρήσει μια τσίμπημα αν θα βοήθησε την περίπτωσή μου.
Ανακάλυψα έναν φίλο μου από το λεωφορείο-τον Alex, έναν 19χρονο άνδρα από το Ηνωμένο Βασίλειο. “Αν δεν το περάσω, θα μπορούσατε να πάρετε την τσάντα μου στο Ανόι backpackers;” Τον ρώτησα. “Είναι το φωτεινό μπλε. Θα είμαι εκεί το συντομότερο δυνατό. Μέσα σε λίγες μέρες, σίγουρα. ”
Alex, ο φανταστικός άνθρωπος που ήταν, εύκολα συμφωνήθηκε.
Αλλά τελικά δεν ήταν απαραίτητο – τελικά, ένας από τους φρουρούς μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί:
“$ 25 αν πληρώσετε για νέα βίζα. Ή επιστρέψτε στο Vientiane. ”
Ευγνώμονες για να έχω αμερικανικά χρήματα για μένα, έσκαψα $ 25 καθώς και τα έδωσα. Μέσα σε τριάντα λεπτά, είχα μια νέα βίζα στο διαβατήριό μου καθώς και σφραγίδα στο Βιετνάμ. Ήμουν τόσο γεμάτος ευγνωμοσύνη, σχεδόν φίλησα τους φρουρούς.
Όσο ευγνώμων όπως ήμουν, υπήρχε ακόμα ένα ζήτημα – δεν είχα σφραγίδα εξόδου από το Λάος. Όπως και με το λεωφορείο μου για να φύγω, δεν ήθελα να το πιθανότατα. Πήρα στο λεωφορείο καθώς και έφυγα χωρίς τη βίζα εξόδου.
Από εκεί, ήταν ακόμα 11 ώρες στο λεωφορείο μέχρι να φτάσουμε στο Ανόι. Για να είμαι ειλικρινής, δεν μου άρεσε καθόλου το ταξίδι με λεωφορείο 33 ωρών. Απλά έσκασα κάτω από την κουβέρτα μου καθώς και έλεγξα – καθώς και αυτό θα έκανα κανονικά σε μια κρύα, βροχερή μέρα!
Θέλω να επιστρέψω στο Λάος, καθώς και δεν είμαι σίγουρος τι να κάνω στη συνέχεια. Απλά δεν θέλω να χρεωθώ για την υπεράσπιση της θεώρησης μου αν επιστρέψω. Πήγα στο προξενείο του Λάος στο Ανόι, καθώς μου είπαν ότι έπρεπε να επιστρέψω σε αυτή την ακριβή διέλευση των συνόρων. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Το σημερινό μου σχέδιο είναι να αποκτήσω έναν τόνο σφραγίδων διαβατηρίου, καθώς και ιδανικά το Λάος δεν θα παρατηρήσει ότι δεν ήμουν ποτέ σφραγισμένος όταν επιστρέψω.
Αυτή η εκδήλωση ήταν πέρα από το τραυματικό, ωστόσο ανακάλυψα μερικά σημαντικά μαθήματα:
Εάν υπάρχει ακόμη και ένα μικρό σφάλμα στη βίζα σας, να το διορθώσετε πριν φτάσετε. επιθεωρήστε το στενά. Εάν το μικρότερο πράγμα είναι μακριά για αυτό, από ένα ορθογραφικό ορθογραφικό λάθος σε μια ημερομηνίαnull